V: Τὸ μπουρδέλο

IV: Ὣς τοὺς ἀγκῶνες

Κριτική της Μαριλένας Πέλμα για το ερωτικό έπος των πορνόσχολων

 

 

Κεφάλαιο ΙΙΙ: Τὸ χάδι μου

Τρεῖς μέρες μετά, ἀκριβῶς στὶς ἑφτὰ τὰ ξημερώματα, τινάχτηκε καὶ ἔτρεξε νὰ τραβήξει τὴν κουρτίνα γιὰ νὰ ἐλαττώσει τὸ ἄθλιο πρωινὸ φῶς ποὺ διαπερνούσε τὰ ἀνοίγματα τοῦ παντζουριοῦ. Χύθηκε μπρούμυτα στὸ κρεβάτι καὶ γύρισε ξανὰ στὸ πλάι, σὲ στάση ἐμβρύου, γιὰ ν’ ἀποφύγει τὸν ἐπώδυνο ἐγκλωβισμὸ τῆς στύσης του.

Κεφάλαιο ΙΙ

«Ἦταν ρομαντικός, καὶ ὁ ρομαντικὸς εἶναι μόνος μὲ ὅ,τι ἀγαπᾶ. Ἀφοῦ δὲν ὑπῆρχε ἡ ἀγάπη του, δὲν ὑπῆρχε τίποτα…» Διάβασε ξανὰ τὶς γραμμές καὶ ἔνευσε μὲ κατάφαση. Ἦταν ἕνα νεύμα εἰς ἑαυτόν, κανεὶς δὲν ἦταν ἐκεῖ νὰ τὸν δεῖ, ὅμως ἡ κίνηση τοῦ προέκυψε ἀβίαστα, ἡ κλίση τοῦ κεφαλιοῦ πρὸς τὰ ἐμπρός, αὐτὴ ἡ ἔγκριση, ἡ ἐπιδοκιμασία. Λίγο ἀκόμη καὶ θὰ βαλθῶ ν’ αὐτοχειροκροτοῦμαι, σκέφτηκε. Οἱ φλέβες στὸν λαιμό του ἔπαλλαν ἀκόμη ἀπὸ τὴ συγκίνηση.

Κεφάλαιο I: Ἡ παρτούζα

 

Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς παρτούζας τὴν κοιτοῦσε καὶ σιγόλειωνε βουρκωμένος.